Ντέ φτάς - Τι κάνεις - How are you Ντο ίνετε - Τι γίνετε - What's happening Καλατσέβω Ποντιακά - Μιλάω Ποντιακά - I speak Pontian Πίος είσαι - Ποιος είσαι - Who are you Λελέβω σε - Σε λατρεύω - I adore you Κόρτσοπον τίνος εισαι - κορίτσι πιάνου είσαι - Whose girl are you φίγον απ' ατουκά - φύγε από εκεί - Move from there τιδέν κι γρικό - τίποτα δεν καταλαβαίνω - I do not understand anything χάσον ατα ντο κσέρτς - Ξέχασε αυτά που ξέρεις - Forget what you know Τ' όνομαμ εν ... - Το όνομα μου είναι ... - my name is ... Άτο τεμόν εν - Αυτό δικό μου είναι - This is mine Άτο τεσόν εν - Αυτό δικό σου είναι - This is yours Πίσον τι δουλίας - Κάνε την δουλειά σου - Do your work ουλ ενέσπαλα - όλα τα ξέχασα - I forgot everything δέβα απές - πάνε μέσα - go inside έσιρα το άφκα - το έριξα κάτω - i dropped it on the ground τα μαλίαμ έσπριναν - άσπρισαν τα μαλλιά μου - my hair has turned white Ατόρα ντό α φτάμε - Τώρα τι θα κάνουμε - What do we do now κλόσκουμε σο σπίτ - γυρνάω στο σπίτι - I'm going home
Α σα παρχαροκέφαλα συρίζω και διαβαίνω άμον εσέν την έμορφο αρ πως θα 'πιδαβαίνω Αβούτο αράτσ κι ίνεται α χτίζω δυο οτάδας σ’ ένα α βάλω τα τέρτια μ’ και σ’ άλλο τα σεβτάδας Αβούτο αράτς κι ίνεται α χτίζω μαστορείο να πουλώ βέτρια και πεσκούς αδά παν σο χωρίον Αγάπα κορ' αγάπα κόρ' κι ας λένε επεντρόπ'ς εν αγάπα και μ' εντρέπεσαι η εγάπ' πα για τ' ανθρώπ'ς εν Αγάπα κορ' μ' εντρέπεσαι και φόβον μη φοάσαι εσέν που εχ' τη σκύλ' ο γιον ας κάθεται κι οριάει σε Αγρόμηλον εφύτεψα τα μήλα θε είναι στίπα γιατ' εσέν στομα κ' ένοιξα και κάναν τιδέν κ' είπα Αδά ραχίν ακεί ραχίν ση μέσ’ έν τα παχτσάδας άμον εσέν κ’ ευρίεται σ’ ολα τα μαχαλάδας Αδά ραχίν ακεί ραχίν ση μέσ’ εν χαμαιλέτε α ρούζω και φουρκίουμαι τη μάνα μ’ δεν μη λέτε Αναθέμα σε Καυκάσκιοϊ εσέν και τα γιαζία σ’ενθύμιον εφέκα σεν τεμά τα τραγωδίας Ανάθεμα ανάθεμα εγώ αοίκον ζήση καλλίον με τα χέροπα σ' άνοιξον το ταφίς ιμ Ανάθεμά σε κάρδια μ' καρδιά μ' ανάθεμά σε και με τατό το νούνιγμαν γερέν θα φέρ'ς και χάσαι Ανάθεμά σε κεμεντζέ ντο καλατσεύ'ς και λέ'εις με εσύ αναμέν'ς το θάνατο μ' να κάθεσαι και κλαί'εις με Ανάθεμά σε σκύλ' κουτάβ' εσέν και την εγάπης την κουκούλα μ' ενέσπαλα αφκά κι α σ'ο κρεβάτι σ' Αναθεμά την μάνα σου την τσούνα την εβραίισσα κ' εφέκε με να χαίρουμαι και με τ' εσέν την νέισσα Ανάθεμα την μάνα σου την τσούνα την κακέσα κ' εφέκε με ν' ελέπω σε μίαν αναλλαγμέντσα Ανάθεμα την μάνα σου την τσούνα την παλάλα ετσάκωνεν την κεμετζέν και έβραζε το γάλα Ανάθεμα το χωρίο σ’ άναβα τα εικόνας εγώ θάρνα τεμόν έτον ατό έτον τη χώρας Αούτο τεμόν η καρδιά ντο εχ' τιδέν κι λέει τα χείλια μ' λένε και γελούν κι ατο απ' απές κλαίει Απ' αδά ους τ' εσέτερα πορτόπα πέντε δέκα την ώρα μ' και τ' εγκόλπιο μ' σ' εσέτερα εφέκα Απόψ’ η νύχτα εδίπλασεν κι ο φέγγον επιάστεν κι ατό τη τσούνας το κουτάβ’ έξ επαρεβραδιάστεν Αρνί μ' έλα μεσανυχτί εμείς ας ανταμούμες αν θελ'ς εφτάμε παρακάθ' αν θέλ'σ πάμε κοιμούμες Αρνί μ' ερούξα σ'ο κρεβάτ α σ'ην σεβντά τεσόν -ι έλα και φέρον το βοτάν εμέν ντο θα λαρώνει Αρνίμ τ' ομμάτιας λέγνατο τ' εγάπ'ς καμένον είσαι γουρπάν σο σπίτ ντ'εμπαίνς και βγαίνς και την οτά ντο κείσαι Αρνόπο μ' εροθύμεσα στείλον με το μαντήλι σ' πουλίν ν' έμνε και πέτανα κι έρχουμ' σο παραθύρις Αρνόπο μ' ντο επείκες με κ' επόρω να κοιμούμαι κρούνε σο νου μ' τ' ομμάτοπας πάω να παλαλούμαι Αροθυμίας κι σύρκεται η εγάπης κι τελείτε πουλόπομ άμον τ' άψιμον το τόπον καίει ντο κείται Άστρα τον φέγγον πέτ' ατο τον κόπο νατ μη χάνει τεμόν τ' αρνίν παντέμορφο τον τόπο νατ πιάνει Ατό το μαύρο το λετσέκ ντο δεν'ς και χαμελά -ι πασκ' κι είναι α σ'ην εντροπή σ' α σ'ο εξέρ'ς πολλά -ι Αφήστε με σ'ο νούνιγμαν, ση κεφαλί μ' τα πόνια τα κόρτσοπα ντ' εγάπανα να ζούνε πολλά χρόνια Βαρύ λόγο μη λέτ' ατο τεμόν τ' αρνίν αρλίν εν θα κλαίει και θα κλαινίζ' κι εμέν το ψόπο μ' γεραλίν εν' Βραδύν' κι εγώ παρακαλώ πότε θα ξημερώνει ν' ελέπω την τρυγόνα μου οντες πάει σο νερόν -ι Για έλα για θα έρχουμαι για θάλασσα θα σκίζω στείλον με το μαντήλοπο σ’ τα δάκρυαμ να σπογγίζω Για έλα για θα έρχουμαι σ'ην στράτα θ' απαντώ σε εντρέπουμαι να λέω σε πουλόπομ ντ' αγαπώ σε Για έλα για θα έρχουμαι σ'ην στράτα θ' απαντώ σε κορτσόπον αν κι παίρω σε κουμπάραν θα λαλώ σε Για πείσον το ταφόπο μου τέσσερα πέντε πήχεις κούντα και κρέμ'σον με απές να βλαστημώ την τύχη σ' Γουρπά σ' ομμάτιας τ' έμορφα τα φρύδιας τα γαϊταδα μιαν κι άλλο ας εφίλνα τα κι υστέρα ας αποθάνα Γράμμα γράφτω και στείλω σε α σην καρδία μ αίμαν εσύ κόψον και στείλον με τη σπαρελί σ' το δέμαν Γράμμα γράφτω και στείλω σε ύειας και χαιρετίας εσύ γράψον και στείλον με δάκρυα κι αροθυμίας Εγάπη μ' σο παχτσόπο σου απές εμέναν βάλον εσύ να είσαι το τσιτσέκ και γω ο παξεβάνον Εγάπη μ' σο παχτσόπο σου κρύο νερό εβγαίνει κλείσκουμαι κα να πίνα το σην ψυμ αχάντ εμπαίνει Εγώ αγαπώ κι εσύ αγαπάς κι μάνα σου κ' θέλει φαρμάκωσον τη μάνα σου καντζία με το μέλι Εγώ αγαπώ σε κι έρχουμαι κι εσύ παραμερί'εις με ντο χιλενεν καρδιάν έ'εις σίτα γελώ κλαινί'εις με Εγω εσέν εγάπανα κι εσύ εμέν κ' εθέλνες εγώ εποίνα παλαλά κι εσύ σεϊρ ετέρνες Εγώ και σύ νε Γιάννικα μ’ οι δυ πα χοβαρτάδες βοσκίζομαι τ’ ομμάτα μουν σι χωρί τοι νυφάδες Εγώ καρύπκα εκούιζα ατό σελπεσκα ελάλνεν ατό την πόρταν κ' ένοιεν κι εμέν απες κ' εβάλνεν Εγώ μίαν εγάπεσα μίαν εγιαγκουλεύτα το πόι νατς παντέμορφο τ' αχουλ' νατσ κ' επεγνεύτα Εγω τερρώ σον πρόσωπος και εσύ τερρείς σο χώμαν ας έιχα και ν’ εφίλνα σε μίαν απές σο στόμα Εκεί πέρα σ'ο ραχίν το χιονόπο λίεται θεία μ' η θαγατέρα σ' σην γούλα μ' τυλίεται Έλα καθκά σ'α γόνατα μ' ας πλέκω τα μαλλία σ' να πλέκατα ψιλά-ψιλά και σύρατα σ' ωμίας Έλα να μονάζω σε κάντζια θα φάζω σε σ'η καπνού το τσάκωμα 'γω θ' απονεγκάζω σε Έλα τρυγόνα με τ' εμέν εντροπαρία μ' είσαι εγώ την μάνα σ' είπα το την άδεια θα δίει σε Έλα κόρη σα ήμαρτα σ' ποίσον δύο μετάνοιας άνοιξον τα ξερόχερα σ' και για τεμένα μίαν Έλα να ποδεδίζω σε έλα να ποδεδίεις με σ' εγκάλιοπομ ετράνυνες κι ατώρα κ' εγνωρίεις με Έλα τρυγόνα μ' και μη πας ταράεσαι σ'ην δείσαν και τα χέρια μ' σ'ον κόλφος κες ολίγον να χουλί'εις αν Ελάτεν παρεβγάλτε με αρ ους ν' απιδιαβαίνω εγώ εκές κι θα στέκω θα κλώσκουμαι διαβαίνω Εμέν θα τρώνε τα ραχιά εσέν τα θαλασσάκρια κι θέλω να ελέπω αρνίμ τ' ομμάτιας με τα δάκρυα Εμέν οι λύκ' εσάρεψαν απάν και σα καμμένα θα στείλω σε τα λώματα μ' λερά και ματωμένα Εμέν ρακίν μη δίτε με αρ όντες πίνω κλαίω κλαίω πονώ και τραγωδώ και μοιρολόγια λέω Εμέν το ράκιν κι μεθεί ας εν' και με τ' οκάδες εμέν μεθούν τα χείλοπας ντο έχνε νοστιμάδες Εμέρωσεν τσούνας κουτάβ’ σκου ποίσον τη μετάνοιας άνοιξον τα ξερόχερα σ' κι έπαρμε σην εγκάλια σ'
Pontian Association of Montreal, "Efxinos Pontos" - Σύλλογος Ποντίων Μοντρέαλ, "Έυξεινος Πόντος" - 5879 Park Avenue, Montreal, H2V 4H4, 514 271-0709